Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

Romulea linaresii




                  Η Romulea linaresii είναι  ένα πολύ μικρό βολβώδης φυτό της οικογένειας Iridaceae.


                    Την συναντάμε αρχές της άνοιξης  συνήθως σε βραχώδης ασβεστολιθικές πλαγιές , και άγονες εκτάσεις ,του λόφου Μπαθίστα έως  300 μέτρα υψόμετρο.



                   Το  μικρό άνθος αποτελείται από έξη πέταλα  μωβ με ιώδης κατά μήκος γραμμώσεις , μυτερά στην άκρη και πιο σκούρα περιοχή προς τους στήμονες .




Οι στήμονες είναι κίτρινου χρώματος.
               Τα φύλλα σε κάθε φυτό είναι στενά πράσινα από ένα έως τρία και αρκετά μακρυά.

Ένα παρόμοιο φυτό υπάρχει σε άλλες βόρειες περιοχές η Romulea  bulbocodium.
Τα άνθη του είναι  μεγαλύτερα  έως 3 εκατοστά, με κίτρινο εσωτερικό λαιμό








Επίσης σε παραθαλάσσια περιοχή της Σιθωνίας βρέθηκε και η Romulea columnae





Ανθη  χρώματος απαλού λευκού με σκουροκίτρινες εσωτερικές γραμμώσεις

Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

Erysimum Corinthium, Ερύσιμο το κορινθιακό



                           
                          Το Ερύσιμο το κορινθιακό το συναντάμε σε μορφή μικρού θάμνου στον λόφο Τουργέλη, της ανατολικής Αττικής, βορειοδυτικά  από τη Μακρόνησο, στίς πλέον απόκρημνες παραθαλάσσιες ακτές, και σε περιορισμένη έκταση στον οικισμό Πανόραμα. 




Ενα μικρό θαμνώδης φυτό της οικογένειας Brassicaceae. 




 Η άνθησή του ξεκινά μετά τα Χριστούγεννα. 


                            Το προηγούμενο φθινοπωρινό διάστημα, ανανεώνει το υπέργειο τμήμα του , νέοι βλαστοί φύονται και καινούργια φύλλα αναπτύσσονται. Το ύψος του θάμνου δεν υπερβαίνει τα πενήντα εκατοστά, συνήθως είναι αρκετά μικρότερος, επειδή το περιβάλλον ανάπτυξής του είναι οι σχισμές των βράχων, κρεμοί, και βραχώδης πλαγιές.




                         Τα φύλλα του  φύονται στον ανθεκτικό και σκληρό βλαστό εναλλάξ και ανα διαστήματα, είναι μακρόστενα, με σχεδόν το ίδιο πλάτος κατά μήκος μυτερά στην άκρη και κυρτά προς το έδαφος. Το χρώμα των φύλλων ανοικτό πράσινο.

Τα άνθη με χρώμα λαμπερό κίτρινο, σε κάθε βλαστό από ένα έως και πάνω από τέσσερα στην κορυφή του, με τέσσερα πέταλα και σέπαλα ανοιχτό καφέ.


                             Οι καρποί μετά τη γονιμοποίηση, σαν φασόλι, θα δώσουν νέα φυτά, αν οι σπόροι είναι τυχεροί και σταθούν με τον ισχυρό άνεμο σε σχισμή βράχου έστω και με λίγο χώμα. 


Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014

Gynandriris sisynchium, Γυνανδρίρις το σισυρίγχιο




Μία όμορφη μικρή ιρις, της οικογένειας  Iridaceae,  ανθίζει αρχές της άνοιξης.



                         Η Γυνανδρίρις ήταν αρκετά γνωστή στους αρχαίους Ελληνες και βοτανολόγους της εποχής, και το sisynchium  έχει αναφορά από τον Θεόφραστο.
Το φυσικό περιβάλλον ανάπτυξης του φυτού είναι  άγονες πλαγιές, φρυγανότοποι, και λόφοι έως 450 μέτρα υψόμετρο.








                     Το υπόγειο τμήμα του αποτελείται από βολβό, μέ διάρκεια ζωή του να είναι αρκετά χρόνια.
Παρατηρώντας το άνθος βλέπουμε ότι έχει τρία μεγάλα εξωτερικά και περισσότερα μικρότερα  εσωτερικά πέταλα.



                          Τά εξωτερικά άνθη  μπορούν να φθάσουν σε μήκος και τα πέντε εκατοστά, που συνήθως στηρίζονται σε λεπτό σωλήνα, με εξωτερικά περίβλημα αποξηραμένα φύλλα.



                         Τα φύλλα τού άνθους έχουν χρώμα κυανό, και στο κέντρο φέρουν κίτρινες ή λευκές περιοχές, με κυανά στίγματα.





                        Τα φύλλα  που βγαίνουν από τη ρίζα του βλαστού είναι πράσινα λεπτά και αυλακωτά αναπτύσσονται σε ικανοποιητικό μήκος. 

Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014

Arisarum vulgare, Αρίσαρο το κοινό



                                Άλλες ονομασίες λυχναράκι, Φιδόχορτο ,Σκυλάκι


                                    Ένα πολύ μικρό φυτό πολυετές της οικογένειας Amaryllidaceae αρκετά κοινό  στην περιοχή μας.


                               Είναι πολύ ιδιαίτερο με χαρακτηριστικά που δεν έχουν άλλα φυτά. Το υπέργειο τμήμα του αποτελείται από τα πράσινα  φύλλα σχήματος ωοειδή και μυτερά στην άκρη ,που στηρίζονται σε ένα μακρύ μίσχο 




.
                                   Το κυρίως σώμα του  στηρίζεται σέ  μακρύ σχετικά βλαστό με πορφυρά στίγματα, που φέρει κυλινδρικό  ριγωτό σωλήνα.


 Οι ρίγες είναι χρώματος συνήθως πρασινοκοκκινωπές. Η απόληξή του σωλήνα είναι κυρτή και μοιάζει σαν την κεφαλή του φιδιού, γιαυτό σε περιοχές αναφέρεται και ως φιδόχορτο.


Η ρίζα του αρκετά σαρκώδης.
Το Arisarum vulgare είναι δηλητηριώδες φυτό ,αλλά και φαρμακευτικό.

Το βρίσκουμε σε τοποθεσίες υγρές και σκιερές, σε εσοχές βράχων αλλά και σε βραχώδες πλαγιές του λόφου Μπαθίστα.






                           Και παρά την πυρκαγιά του καλοκαιριού που έκαψε  δυστυχώς τις πλαγιές του λόφου σε μεγάλη έκταση, το λυχναράκι φύτρωσε και πάλι φέτος τον χειμώνα δίνοντας το παρόν στο φυσικό περιβάλλον ανάπτυξής του.