Βρυόφυτα

                Τα βρύα αν και συνήθως  φύονται σε σκιερές και υγρές θέσεις, κάτω από μεγάλα δάση, και πλησίον σε ποτάμια, στη περιοχή μας υπάρχουν και σε τοποθεσίες , με χαμηλούς  λόφους με βράχια. Αν και το καλοκαίρι αναπτύσσονται μεγάλες θερμοκρασίες, αυτά τα μικρά και πολυπληθή φυτά, μπορούν και επιβιώνουν. Οπτικά φαίνονται να είναι σε λήθη, όμως με την σχετική υγρασία της θάλασσας, αλλά και στη χειμερινή περίοδο των βροχών, αναζωογονούνται. Συνήθως εμφανίζονται με λειχήνες που και αυτές ευδοκιμούν σε  βράχια με ασβεστόλιθους τον χειμώνα.

Πολλές πληροφορίες για τα βρυόφυτα υπάρχουν σχετικά στη διεύθυνση:

http://www.ygeiaonline.gr/component/k2/item/14016-bryofyta

Σκαρόχορτο, mercurialis annua

       
                                   Μονοετής φυτό, αναπτύσσετε νωρίς τον χειμώνα σε πεδινές και ημιορεινές τοποθεσίες, ακόμη και σε ανθρωπογενής περιβάλλον.  Μπορεί να φθάσει έως τα πενήντα  εκατοστά ύψος με βλαστό τετραγωνικής διατομής.
Τα  φύλλα  φύονται καθ ύψος εναλλάξ του βλαστού, λογχοειδή πράσινα γυαλιστερά και στην περιφέρεια πριονωτά.
Τα άνθη ωσάν τσαμπιά πράσινα με κοντό μίσχο. ο καρπός στη περίοδο της άνοιξης μικροσκοπικός σφαιρικός.  Το φυτό είναι δηλητηριώδης, όμως παλαιά χρησιμοποιείτο στη πρακτική ιατρική για πολλές παθήσεις.

Σκορπίδι, Asplenium ceterach

                                          Το Σκορπίδι είναι ένα φυτό των βράχων, με πολύ πλούσια παρουσία τη χειμερινή περίοδο, σε χαμηλά υψόμετρα έως και αρκετά μεγαλύτερα, στις ορεινές περιοχές.
 Το συναντάμε συνήθως σε ρωγμές και κοιλότητες σε βράχους.
Το ριζικό του σύστημα είναι πολύ μικρό, και ανάλογα με τις δυνατότητες που υπάρχουν εκεί που αναπτύσσετε. Τα φύλλα του επίμηκες  με πολλές εγκοπές -λοβούς δεξιά και αριστερά στη περιφέρεια του, βαθύ  πράσινο χρώμα,  πάνω  με γυαλιστερή επιφάνεια, ενώ κάτω ανοιχτό καφετί και  πολύ τριχωτό.
Είναι πτεριδόφυτο πολυετές φυτό. Την χειμερινή περίοδο με τις βροχές και την υγρή γενικά κατάσταση του χειμώνα αναπτύσσεται, ενώ τους καλοκαιρινούς μήνες βρίσκεται σε κατάσταση λήθης.
Από τους παλιούς χρόνους το φυτό ήταν γνωστό ως φαρμακευτικό  και χρησιμοποιούνταν ως αφέψημα, για πολλές παθήσεις.Πολλαπλασιάζεται μετά την άνοιξη με μικροσκοπικούς σπόρους οι οποίοι υπάρχουν στα φύλλα του.
 Συνώνυμο :Ceterach officinarum.

Σενέκιο το κοινό, Μαρτιάκος, Senecio vulgaris

                             
                           Το φυτό Μαρτιάκος εμφανίζεται πολύ νωρίς τον χειμώνα.  Θεωρείτε ζιζάνιο,το συναντάμε σε καλλιέργειες σε ανθρωπογενής γενικά περιβάλλον, αλλά και σε ακαλλιέργητες περιοχές και σε μεγαλύτερα ακόμη υψόμετρα.Το ύψος του ποικίλη ανάλογα με το περιβάλλον επιβίωσης, μπορεί να φθάσει και τα σαράντα εκατοστά. Φύλλα χωρίς μίσχο, πράσινα πολύ λοβωτά λεία, και ολίγον χνουδωτά στο κάτω μέρος. Βλαστός πράσινος βυσσινή ολίγον χνουδωτός. Άνθη κίτρινα κυλινδρικά με ίνες  με σφιχτό περιτύλιγμα, έμμισχα.  Καρπός λευκές ίνες που σκορπίζονται με τον αέρα, σαν ελικόπτερο. Την περίοδο αυτή είναι μελισσοτροφικό φυτό. Ο Μαρτιάκος θεωρείτε τοξικό φυτό,γιαυτό δεν μπορεί να καταναλωθεί, διότι προκαλεί βλάβες στο ηπαρ.