Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

Ballota acetabulosa, Βαλωτή η Κρατηροειδής




Ανήκει στην οικογένεια  Labiatae



                               Παλιότερα ονομάζονταν και λυχναράκι, έχει επίσης και άλλα ονόματα κατά τόπους όπως Αλουμινάκι κλπ




                              Φυτρώνει σε πετρώδεις λόφους και φτωχά γενικά εδάφη,και βρίσκεται σε ικανοποιητικούς πληθυσμούς  στην ανατολική Αττική και νησιά.








                                  Είναι ένας θάμνος φρύγανο, πού το ύψος του μπορεί να φθάσει και τα 60 εκατοστά. Σαν θάμνος αποτελείται από πολλούς  ξυλώδεις βλαστούς, οι οποίοι σε όλο το μήκος των φύονται τα πολύ χνουδωτά φύλλα με διάμετρο έως  δύο εκατοστά. 








                                    Μέσα από τα φύλλα και περιμετρικά ανα βήμα στο βλαστό, ξεπροβάλλουν άλλοι σχηματισμοί φύλλων σαν μικροί κρατήρες , από τους οποίους την άνοιξη εμφανίζονται τα όμορφα μικρά μώβ λουλούδια.







                                                                                         

               Αυτούς τους σχηματισμούς φύλλων όχι και πολύ παλιότερα ,τους χρησιμοποιούσαν σαν φυτίλι  για τα καντήλια,σε πολλά χωριά ιδιαίτερα στα νησιά.

Οι φωτογραφίες είναι απο ανατολική Αττική Πόρτο Ράφτη, Λόφο Περατή.

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

Micromeria nervosa




Ανήκει στην οικογένεια  Labiatae



                  
  Το μικρό αυτό φυτό είναι ένας χαμηλός θάμνος που φθάνει  σε ύψος τα 30 εκατοστά.






              Φυτρώνει σε προσηλιακές και βραχώδεις τοποθεσίες , πλησίον σε αραιή βλάστηση σε φρυγανότοπους, ή ακόμη μπορεί να ριζώνει  στις σχισμές των βράχων, και απότομα βραχώδη πρανή.




                            Στην ανατολική Αττική ανθίζει  από τον Απρίλιο, σε λόφους παράπλευρους με τη θάλασσα. Τα φύλλα του βγαίνουν ανα  κόμπους  στον σκληρό και λεπτό  ανθεκτικό βλαστό ,τα οποία είναι γραμμικά και μικρά λογχοειδή, χρώματος γκρί. Ο βλαστός  και τα μικροσκοπικά φύλλα του καλύπτονται απο πυκνό λευκό τρίχωμα
Τα άνθη πολύ μικρά και ρόδινα και φυτρώνουν δίπλα στα φύλλα πολλά μαζί καί ανα κόμβους.








Οι φωτογραφίες είναι απο ανατολική Αττική

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

Helianthemum syriacum, Ηλιάνθεμο το Συριακό




Ανήκει στην οικογένεια Cistaceae



                                              Ένα πολύ όμορφο μεσογειακό φυτό, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της ανθοφορίας, αλλά και ένα απο τα πολύ σπάνια είδη  που βρίσκονται στη περιοχή Πόρτο Ράφτη ανατολικής Αττικής.


                                 Φυτρώνει σε πολύ μικρές παροικίες σε  παραθαλάσσιες περιοχές του Λόφου Περατή, τού οικισμού Πολυτεχνείου και στο δάσος του Κουβαρά,  Κερατέας,  σε ασβεστολιθικά πετρώματα. Είναι ένα χαμηλό φρύγανο το ύψος του οποίου δεν υπερβαίνει τα 40 εκατοστά περίπου.



                                Ανθίζει την άνοιξη τον Μάιο μήνα .Τα άνθη του εμφανίζονται στην κορυφή του ξυλώδεις κορμού του φυτού, σε ταξιανθίες, πολύ διακλαδισμένα. Το κάθε κίτρινο άνθος έχει διάμετρο περίπου 1,5 εκατοστά, και αποτελείται από πέντε σέπαλα και πέντε πέταλα. Οι στήμονες στο κέντρο του άνθους αρκετοί.



Τα φύλλα του είναι πράσινα γκρί ,γραμμικά, επιμήκη έως τέσσερα εκατοστά μήκος.


 Σε κάθε φυτό στην περίοδο της ανθοφορίας το επισκέπτονται πλήθος από έντομα για τη γύρη του.

                                Μετά την ανθοφορία αρκετοί σπόροι βρίσκονται  στις κορυφές των βλαστών  ωσάν σκιάδιο, και το φυτό παίρνει μία άλλη όψη, το χρυσοκίτρινο χρώμα του ηλιάνθεμου  γίνεται  καφέ ανοικτό, και ένας νέος κύκλος του, αναμμένη για την επόμενη χρονιά.






          
                                 Οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι για την διατήρηση και εξάπλωση του είδους του για αυτό το πανέμορφο μικρό φυτό, είναι  φυσικά οι πυρκαγιές πολύ επικίνδυνες, σε αυτές τις περιοχές, η οικοπεδοποίηση, η διάνοιξη δρόμων , οι δραστηριότητες  των συνεταιριστικών οικισμών, και γενικά οι δραστηριότητες  του ανθρώπινου παράγοντα που δεν σέβεται το περιβάλλον γενικότερα, και τέτοια παραδείγματα δυστυχώς υπάρχουν.

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

Hypericum empetrifolium




Ανήκει  στην οικογένεια  Hypericaceae


                              Είναι ένας πολυετής θάμνος , το ύψος του οποίου μπορεί να φθάσει και τα 80 εκατοστά. Τον βρίσκουμε στη ανατολική Αττική,  σε πετρώδεις  λόφους μέχρι 300 μέτρα υψόμετρο, και στίς παρυφές του δάσους του Κουβαρά  Κερατέας.

Οι φωτό είναι απο ανατολική Αττική Πόρτο Ράφτη



                                                  Την άνοιξη ξεχωρίζει  στίς πλαγιές, με τα χρυσοκίτρινα πολυπληθή άνθη του.  Κάθε άνθος φέρνει πολυπληθής  στήμονες  με μήκος 8 εκατοστά, τα άνθη αυτά έχουν σχήμα  ακτινόμορφο  και είναι ερμαφρόδιτα . Ο κάθε κάλυκας του άνθους  έχει πέντε σέπαλα στη βάση και πέντε πέταλα, και σχηματίζουν ταξιανθία στην κορυφή . Κάθε φυτό αποτελείτε απο πολλούς κυλινδρικούς  βλαστούς, με πολυάριθμα μικρά πράσινα φύλλα. 




                         Μετά το πέρας της άνθησης  στην κορυφή κάθε βλαστού παραμένουν χιλιάδες  μικροσκοπικοί σπόροι έτοιμοι για διασπορά, ενώ το επόμενο χρονικό διάστημα το φυτό παραμένη συρρικνωμένο.





                                     Το φυτό αυτό είναι εξαιρετικό μελισσοτροφικό, και συνάμα φαρμακευτικό. Απο τα άνθη και φύλλα συλλέγεται μία ουσία η υπερικίνη, η οποία έχει ευρεία χρήση στη φαρμακευτική.  Απο την αρχαιότητα γνώριζαν τίς φαρμακευτικές ιδιότητες των, με πρώτους, τον Διοσκουρίδη,και Ιπποκράτη. Εχει ευρεία  χρήση στα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, για το άγχος, τίς μολύνσεις του δέρματος.





                          Στη χώρα μας υπάρχουν αρκετά είδη φυτών συγγενικών  Hypericum , γύρω στα σαράντα είδη, και μάλιστα μερικά καλλιεργούνται, για την παρασκευή αιθέριων έλαιων, και γιά φαρμακευτική χρήση, όπως και το φυτό  σπαθόχορτο, με την ονομασία  Hypericum  perforatum. Το φυτό αυτό βρέθηκε στο Ορος Διρφυς Ευβοίας,και στα ορη Σουλίου, το δέ ύψος του φθάνει και το ένα μέτρο με ισχυρό βλαστό και μεγαλύτερα φύλλα.

Ενα φυτό απο Ηπειρο


Απο Ξηροβούνι Ευβοίας


                          Επίσης  το φυτό που ο Διοσκουρίδης αναφέρη  ώς ΄΄Χειρώνιον πάνακες΄΄ είναι το φυτό  Hypericum olympicum, το οποίο το χρησιμοποιούσαν ως αντίδοτο για το δάγκωμα των φυτών. Αυτό το φυτό βρέθηκε στο Ορος Ξηροβουνίου Ευβοιας, αλλά και στον υδροβιότοπο του Ποταμού Επανωμής, Χαλκιδικής. Το χαρακτηριστικό του  είναι  ότι τα άνθη του  φθάνουν τα τέσσερα εκατοστά διάμετρο, και ίσως να είναι τα μεγαλύτερα άνθη που υπάρχουν απο τα υπερικά στη χώρα μας.

Ενα φυτό απο Ποταμό Επανωμής, Χαλκιδικής


Ξηροβούνι Ευβοίας



Ποταμός Επανωμής



                           Ενα άλλο επίση φαρμακευτικό Υπερικό είναι  τό  Hypericum  Triquetrifolium, ή αγούδορας.  Βρίσκεται σε χαμηλώτερα υψόμετρα και ζεστές τοποθεσίες, ανάμεσα σε άλλους θάμνους. Το ύψος του φθάνει έως τα 40 εκατοστά.Τα άνθη του είναι σαφώς με μικρότερη διάμετρο απο τα υπόλοιπα, και ο  χαμηλός θάμνος πολύκλαδος. Μέ κατάλληλη επεξεργασία τά άνθη και φύλλα,  μπορεί να χρησιμοποιηθεί για εγκαύματα, και άλλες δερματικές παθήσεις.

Οι φωτογραφίες είναι απο ανατολική Αττική





Οι φωτογραφίες ελήφθησαν απο ανατολική Αττική, Ευβοια, Ορη Σουλίου Ηπειρου και περιοχές της Επανωμής,Χαλκιδικής.

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Ptilostemon chamaepeuce




Οικογένεια:  Asteraceae



                      Είναι ένας Θάμνος  με αρκετή συχνή παρουσία σε λόφους της ανατολικής Αττικής, όπως τον λόφο Μπαθίστα και λόφο Περατή, Πόρτο Ράφτη.




              Φύεται σε πλαγιές με αρκετά μεγάλη κλίση ,αλλά και σε σχισμές  των βράχων ιδιαίτερα σε ασβεστόλιθο.










                          
                            Ο θάμνος αυτός απο το τέλος του χειμώνα αρχίζει και αναπτύσσεται με τούς τρυφερούς  χνουδωτούς βλαστούς, ώστε στα μέσα της άνοιξης να είναι πανέτοιμος, στο να στολίζει με τα πιό όμορφα χρώματα ,τίς απότομες  παραθαλάσσιες πλαγιές .










                    Το ύψος του θάμνου μπορεί να φθάσει το ενάμισυ μέτρο και να καλύψει επιφάνεια  αρκετών τετραγωνικών μέτρων, ανάλογα με το σημείο πού είναι ριζωμένο το φυτό.
Τα φύλλα του είναι σαν βελόνες και μοιάζουν με αυτά του πεύκου. Γιά αυτό λέγεται σε αρκετές περιοχές και Χαμόπευκο.  Επίσης η οναμασία  Πτιλόστεμον έχει  Ελληνικές ρίζες.

                    Τα κεφάλια με τα σωληνωτά  άνθη  αρχίζουν και εμφανίζονται απο το Απρίλιο ,με τα ρόδινα χρώματα, και πολύ σπάνια λευκά. Οι βλαστοί του είναι ξυλώδεις και εύθραστοι,με πυκνά βελλονοειδή φύλλα.
Στην ανθοφορία προσελκύει πάρα πολλά έντομα και πεταλούδες , με τη πλούσια γύρη του, και στον θάμνο υπάρχει πανδαισία.











                     Στην περίοδο όμως του καλοκαιριού και του χειμώνα ο θάμνος αρχίζει και ξηραίνεται σιγά σιγά, όπως και τα υπολοιπα φυτά των φρυγανότοπων, και τα έντονα πράσινα γκρί και ρόδινα χρώματα αντικαθιστούν τα χρώματα του καλοκαιριού.Ο  ογκος του θάμνου μειώνεται αισθητά  περιμένοντας τον νέο κύκλο της  ανθοφορίας και της ανάπτυξης.

Οι φωτογραφίες είναι απο Πόρτο ράφτη ανατολικής Αττικής.