Ophrys heldreichii, Πασχαλίτσα

                                  

                                                     Μία πολύ ενδιαφέρουσα αυτοφυής ορχιδέα την συναντάμε σε φρυγανότοπους στα μέσα της άνοιξης.

Απο τον Δεκέμβρη ξεπηδούν τα πρώτα πράσινα  φύλλα

 Το ύψος της φθάνει έως σαράντα εκατοστά και μπορεί να φέρει από τρία έως δεκαπέντε άνθη. 

Τα άνθη πολύχρωμα μικρά σαν μωσαϊκό με  συνδυασμούς βιολετί και λευκοκίτρινες  αποχρώσεις.

Τρία σέπαλα δύο πλευρικά και ένα ραχιαίο, ρόδινα με αποχρώσεις από λευκορόδινο έως ρόδινο και πολλές φορές με γραμμώσεις καφέ πράσινες.Το ραχιαίο που συνήθως είναι μεγαλύτερο σέπαλο καλύπτει τα δύο πολύ μικρά πέταλα της ίδιας απόχρωσης με τα σέπαλα. Ενδιάμεσα από τα δύο σέπαλα είναι το γυνοστήμιο κάτω από αυτό κρέμονται σαν μικρά νήματα οι ανθήρες, και κάτω από τους ανθήρες η στιγματική κοιλότητα.

                                  Το χείλος της  πασχαλίτσας είναι ωοειδές με  κάτω ακραία απόφυση ωχρή και γυριστή προς τα πάνω. Στα πλαϊνά του χείλους υπάρχουν δύο λοβοί με πολλά καφερόδινα τριχίδια .

Επίσης στον θυρεό υπάρχουν σχέδια  λευκοκίτρινα

Το άνθος δεν έχει νέκταρ αλλά η γονιμοποίηση γίνεται με έναν πολύ έξυπνο και πρωτότυπο τρόπο. Ουσιαστικά το άνθος μιμείται ένα θηλυκό έντομα, και όταν το αρσενικό έντομο καθίσει στο άνθος, προσπαθεί να ζευγαρώσει οπότε κολλάει τους κολλώδες ανθήρες πάνω του, οι οποίοι στη συνέχεια μεταφέρονται σε άλλο άνθος  της ίδιας ορχιδέας και έτσι γίνεται η γονιμοποίηση. 

                         Όταν δε μεταφέρει τους ανθήρες το αρσενικό έντομο σε άλλου είδους ορχιδέα είναι πιθανό να δημιουργηθεί υβρίδιο, διασταύρωση της μίας με την άλλη ορχιδέα. Και έτσι έχουμε μία εξέλιξη του είδους, με αρκετό ενδιαφέρον και για την επιστήμη.