Το Πόρτο ράφτη

                                     Μία πανέμορφη περιοχή της ανατολικής Αττικής με ακτογραμμή περίπου 10 χλμ ,που βρέχεται απο το Αιγαίο πέλαγος.

Η άποψη του κόλπου

Μία εικόνα της καθημερινότητας

Στον Αγιο Σπυρίδονα

Η άποψη του κόλπου απο λόφο Περατή

Η Παραλία αυλάκι απο λόφο Τουργέλη

Απο λόφο Τουργέλη το Αιγαίο

                                 Ο Κόλπος που σχηματίζεται έχει σαν είσοδο τα δύο μικρά νησάκια:  

Το νησί του Ράφτη, με ένα φάρο ναυσιπλοίας στην κορυφή ,και τη Ραυτοπούλα.

Ο Ράφτης και η Ραφτοπούλα δεξιά το Πρασονήσι

Και στο βάθος η Ραφήνα απο λόφο Περατή

Η ακταιογραμμή στη Χαμολιά

Απο παραλία αυλάκι 

                                     Υπάρχουν καί άλλα μικρά νησάκια και βραχονησίδες όπως τό  Πρασονήσι, τα Ασπρονήσια στη περιοχή της Χαμολιάς, και δύο μικρά στη Κορώνη.

Το νησί πίσω απο την Κορώνη

Ολόφος Κορώνης

                                      Στη θαλάσσια περιοχή αναπτύσσονται αρκετά υπόγεια ρεύματα και λόγω του Ευβοικού κόλπου ,τούς περισσότερους μήνες η θάλασσα είναι πολύ καθαρή.

Ο  Βυθός

Στο λιμάνι

Ο βυθός απο λόφο Τουργέλη

                                       Ο κόλπος του Πόρτο Ράφτη περιτρυγυρίζεται απο λόφους με 400 μέτρα περίπου υψόμετρο. Ο λόφος Μπαθίστα απέναντι από τον Ιππόδρομο, ο λόφος  Περατή πάνω απο τον Αγιο Σπυρίδονα, και ο λόφος Τουργέλη πάνω από το Πανόραμα.

Λόφος Μπαθίστα

Οι πλαγιές στο Λόφο Μπαθίστα

Οριογραμμή του λόφου Τουργέλη

Λόφος Περατή

                                        Στην περιοχή υπάρχουν και δύο πανέμορφα δάση με πεύκα, στον Κουβαρά και στη Χαμολιά.

Το δάσος του Κουβαρά

Το δάσος Χαμολιάς

                                      Τό Πόρτο Ράφτη φυσικά έχει μακρά ιστορία, λόγω της θέσης του, με το μικρό λιμανάκι, και το εμπόριο που αναπτύσσονταν.

Το λιμάνι

Απο λόφο Κορώνη

Το ακροτήρι

Η παραλία στο Αυλάκι

                                      Όπως τα περισσότερα της ανατολικής Αττικής μέρη, είχαν κατοικηθεί από Αρβανίτες, και το Πόρτο Ράφτη αραιοκατοικημένο ανήκε στούς  κατοίκους της πλησιέστερης πόλης, το Μαρκόπουλο Αττικής.
Η κύρια ασχολία των κατοίκων ήταν η αμπελουργία, και η συλλογή της ρητίνης απο τα πεύκα. Πρίν  την οικιστική ανάπτυξη η περιοχή ήταν γεμάτη απο αμπέλια.  Ηταν πολύ χαρακτηριστικές οι στιγμές του τρύγου, και οι μυρωδιές του μούστου απο άκρη σε άκρη τον Σεπτέμβριο και Οκτώμβριο  κάθε χρόνο.

                                 Ομως η πίεση από τους Αθηναίους για εξοχική κατοικία απο τη δεκαετία του 70 ώθησε πολλούς να χτίζουν παραθεριστικές κατοικίες, αυθαίρετα, ως επι το πλείστον, και ουσιαστικά η περιοχή να πωληθεί απο τους Μαρκοπουλιώτες , έως τη δεκαετία του 2000.
Την χαριστική βολή στην οικιστική ανάπτυξη την έδωσε φυσικά το διπλανό αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος. Με την είσοδο της περιοχής στο σχέδιο πόλης χτίσθηκε αρκετά πυκνά, με πληθυσμό περίπου δέκα χιλιάδες τον χειμώνα και αρκετές δεκάδες χιλιάδες το καλοκαίρι.
Πολύ έγιναν πλέον μόνιμοι  κάτοικοι, λόγω της γρηγορότερης πρόσβασης στην περιοχή μέσω της Αττικής Οδού στην Αθήνα.
Η περιοχή αυτή συνδυάζει το καλό κλίμα της Αττικής, με την αύρα της θάλασσας του Αγαίου πελάγους, και είναι ένας καλός προορισμός για ένα μπάνιο σε καθαρή θάλασσα ειδικά τους μήνες της άνοιξης και του φθινοπώρου.

                                     Η ανάπτυξη όμως της περιοχής ,άφησε χωρίς λύση πολλά προβλήματα.Το σχέδιο πόλης έγινε μετά την οικιστική επέκταση, και οι δρόμοι ακόμη και οι ελεύθεροι χώροι δεν είναι αυτοί που αρμόζουν.
Το αποχετευτικό δεν υπάρχει με συνέπεια λόγω ύπαρξης πολλών και ανεξέλεκτων βόθρων να μολύνεται ο υδροφόρος ορίζοντας.
Το σύστημα ομβρίων ανύπαρκτο  και σε κάθε νεροποντή η κυκλοφορία δυσχερής.
Οι χώροι άθλησης πολύ ελάχιστοι, και μάλλον ιδιωτικοί.
Η συλλογή των σκουπιδιών ήταν και είναι ένα μακροχρόνιο και άλυτο μέχρι στιγμής πρόβλημα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλοί ελεύθεροι χώροι γεμάτοι σκουπίδια.
Η συμπεριφορά των επισκεπτών στίς παραλίες ,είναι επι τω πλείστων απαράδεκτη,αφήνοντας σκουπίδια παρατημένα μετά το μπάνιο.
Δυστυχώς ,όπως στίς περισσότερες περιοχές της Αττικής, οι καλοκαιρινές φωτιές έκαψαν αξιόλογα δάση και τοπία, και απειλούνται οικοσυστήματα της περιοχής.
Η προσφορά εργασίας είναι πολύ μικρή έως ελάχιστη σε σχέση με την μεγάλη ζήτηση, και η περιοχή ''ζωντανεύει'' λίγο το καλοκαίρι, όπως και κάθε περιοχή της χώρας μας. 

                                  Όμως παρά τα ουσιαστικά και μεγάλα προβλήματα που υπάρχουν στην περιοχή , ένα αξιοπρόσεκτο σημείο είναι η βιοποικιλότητα της χλωρίδας,αλλά και της πανίδας που αναπτύσσεται μέχρι και σήμερα, σε πείσμα των πιέσεων που δέχεται απο αρκετές αιτίες, όπως η ρύπανση απο το διεθνές αεροδρόμιο,και απο τη ρύπανση του γενικότερου λεκανοπέδιου της Αττικής.

Νομίζω ότι σε αυτό τό σημείο θα πρέπει να γίνουν περισσότερες μελέτες για τίς επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον και κατ επέκταση στον άνθρωπο, με παράλληλες προτάσεις αντιμετώπισης του προβλήματος.

                                  Φυσικά, η σημερινή οικονομική κρίση επηρεάζει και την περιοχή αυτή.
Τα προβλήματα της υποδομής, αλλά και της ποιότητας ζωής απαιτούν πόρους και βούληση για να επιλυθούν,και θα καθυστερήση αρκετά η επίλυσή τους.
Το Πόρτο Ράφτη κινδυνεύει επίσης να γίνει έρμαιο συμφερόντων που θέλουν να εκμεταλλευτούν την περιοχή, όπως την μετατροπή του φυσικού κόλπου σε μαρίνα, τη δημιουργία στην περιοχή χώρου καύσης νεκρών, όπως επίσης και η κατασκευή του αποδέκτη του βιολογικού καθαρισμού όλης της περιοχής της Μεσογαίας στη θέση μεταξύ Βραυρώνας και Χαμολιάς.
Μιάς περιοχής ενταγμένης στο Natuta 2000.
Είναι σίγουρο ότι η περιοχή και οι κάτοικοί τους δεν θα βγούν κερδισμένοι σε βάθος χρόνου, ακριβώς λόγω της ραγδαίας ,αλλά και άναρχης ,και ανεξέλεγκτης ανάπτυξης.